آیا علی رغم اینکه مسواک می زنید اما باز هم دندان هایتان زرد است و توضیحی برای این موضوع ندارید? چرا رنگ دندانهای متفاوت است ؟
شما به احتمال زیاد روزی تنها ۱۰دقیقه به دندان های خود توجه می کنید و معاینه دندان ها هر ۶ماه توسط دندان پزشک نیز یادتان نمی رود.
اما در حال حاضر کمی حوصله کنید و در آینه دقیق به دندان های خود نگاهی بیندازید. دندان های هر فرد می تواند نشانگر سلامت کلی بدن باشد.
به گزارشی از CNN در این خصوص توجه کنید. به علت محبوبیت و استقبال از درمان های سفیدکننده دندان، به نظر می آید بیشتر افراد دندان های سفید دارند. اما اگر دندان های شما سفید نیست، نگران نباشید نیازی به درمان های سفیدکننده ندارید.
قهوه ای:
این رنگ نشانگر مصرف نوشیدنی هایی مانند قهوه، چای و نوشابه گازدار است. استعمال دخانیات نیز لکه های قهوه ای روی دندان ایجاد می کند. سطح دندان به رنگ قهوه ای می تواند نشانگر این باشد که دندان ها هنگام رشد در معرض فلوراید بیش از حد قرار گرفته است یا این که نشانگر نوعی بیماری ارثی و حساسیت غذایی است که التهاب روده ای، اسهال، سوء تغذیه و کاهش وزن ایجاد می کند.
سبز:
افرادی که دچار بیماری کم خونی داسی (کم خونی ناشی از وجود گلبول های قرمز داسی شکل ) شده اند بعضی اوقات دندان هایی به رنگ زرد و سبز دارند. رنگ سبز می تواند نشانگر وجود باکتری نیز باشد.
خاکستری:
دندان های خاکستری نشانگر عفونت و آسیب قبلی دندان است.مصرف برخی آنتی بیوتیک ها مانند تتراسایکلین قبل از رشد کامل دندان و یا قرار گرفتن در معرض فلزاتی مانند آهن و یا منگنز می تواند عامل ایجاد این رنگ باشد.
زرد:
این نوع رنگ دندان نشانه بیماری کم خونی داسی است و گاهی نیز نتیجه مصرف مواد لکه زا مانند چای، قهوه، نوشابه، غذاهای اسیدی و استعمال دخانیات می باشد دندان های آسیب دیده و فقر برخی از مواد مغذی نیز باعث تغییر رنگ دندان می شود. تماس با اسید معده بر اثر بالاآوردن بیش از حد باعث زردشدن دندان و نشانگر Bulimia (نوعی بیماری اختلال غذایی) است.
فرسودگی:
ترک های عمودی و نازک که به سمت پایین سطح دندان کشیده شده اند بی ضرر است.
میناهای غیرعادی:
مینای سالم یعنی سطح دندان ها به حمله های باکتری مقاوم می شود. اما در صورت آسیب رسیدن به مینا دندان بیشتر به پوسیدگی مستعد می شود. آسیب به مینای دندان به چند علت رخ می دهد، فلوراید باعث ناهموار و خال افتادن مینای دندان می شود. اسید مواد غذایی و نوشیدنی ها و اسید معده مینای دندان را از بین می برد.
بیماری کم خونی داسی و یا کمبود مواد غذایی نیز باعث لکه افتادن دندان می شود. درد در یکی و یا تعداد بیشتر دندان های فوقانی می تواند علائم سینوزیت باشد. در حالی که بعضی وقت ها درد در فک پایین می تواند هشدار زودهنگام حمله قلبی قریب الوقوع باشد.
اگر چند روزی است گلویتان درد میکند و هنوز راه چارهای برای آن پیدا نکردهاید میتوانید از روشهای درمان خانگی ما استفاده کنید. این روشها از نظر متخصصین بهداشت و درمان هم تایید شده است.
1-مصرف مایعات را 2 برابر معمول کنید. مایعات باعث رقیقشدن خلط وتسریع خروج آن میشود.
2-آب نمک ولرم غرغره کنید. نصف قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب ولرم حل، آن را غرغره کرده وسپس آب دهانتان را تف کنید. این کار هم باعث تسکین گلودرد و هم خروج آسان تر ترشحات میشود.
3-از عسل ولیمو استفاده کنید. یک قاشق عسل و آب یک عدد لیموترش را در یک لیوان آب داغ حل کنید و بگذارید در دمای اتاق سرد شود و سپس آنرا جرعه جرعه بنوشید . عسل درد گلو را تسکین داده و لیمو به کاهش خلط کمک میکند.
4-آبنبات بمکید. این کاربه خودی خود آرام بخش نیست اما با تحریک بزاق موجب شست و شو وتمیزشدن حلق میشود.
5-هوای منزل را مرطوب نگه دارید. این کار از خشکشدن غشای مخاط راه تنفسی جلوگیری کرده و سوزش آن را کم میکند تا بتوانید راحتتر بخوابید. آب دستگاه بخور را هرروز عوض کنید و حداقل هر 3روز یک بار آن را بشویید تا از تجمع قارچها و باکتریهای مضر در آن جلوگیری شود.
6-سیگار نکشید. دود سیگار گلو را تحریک میکند. حداقل وقتی شما یا کودکتان بیمار است، سیگار نکشید و از تمام گازهایی که بر اثر پاک کنندههای خانگی (مثل سفیدکننده یا جرمگیر) یا بوی رنگ متصاعد میشود، دوری کنید.
7-اگر گلودرد موجب تغییر صدای شما شده، به این معنی است که تارهای صوتی شما بر اثر التهاب آسیب دیدهاند؛ بنابراین صحبتکردن برای شما خوب نیست و ممکن است باعث لارنژیت و قطع صدای شما شود.
8-اگر بیمار هستید، مرخصی گرفته و یکی دو روز در منزل استراحت کنید. خستگی در زمان بیماری نه تنها موجب تشدید بیماری خواهد شد بلکه رفتن شما به محل کار ممکن است موجب بیمارشدن همکاران شما هم بشود.
9-آسانترین و بهترین راه پیشگیری از بیماری، شستن مرتب و دقیق دستها با آب وصابون است؛ به طوری که مالیدن دستها به همدیگر حداقل 15 ثانیه ( به اندازه خواندن شعر یه توپ دارم قلقلیه) طول بکشد. اگر آب و صابون در دسترس نبود، میتوانید از ژلهای ضدعفونی کننده و میکربکش استفاده کنید.
10-هنگام سرفه و عطسه جلوی دهان و بینی خود، دستمال بگیرید و سپس آن را در سطل آشغال بیندازید. درضمن یادتان نرود که از لیوان و حوله دیگران استفاده نکرده و از تماس دهان خود با گوشیهای تلفن و شیر آب سردکنها خودداری کنید
یک اختلال تبدیلی که قدیمها هیستری نامیده میشد، یک اختلال نسبتا شایع روانپزشکی است که بازتابی از تعارضات ناخودآگاه بوده و در عین حال که وجود یک اختلال طبی دیگر را به ذهن میآورد، ناشی از عوامل روانشناختی است.
حدود یکسوم مردم دنیا در طول عمر دچار بعضی از علایم این اختلال میشوند ولی لزوما بیمار هیستریک نیستند. حدود 5 تا 15 درصد مشاورههای روانپزشکی در بیمارستانهای عمومی را شامل میشود. زنان حداقل دو برابر و گاهی تا 10 برابر مردان مبتلا میشوند و علایمی که نشان میدهند سمت چپ بیشتر از سمت راست بدن است. این اختلال در تمام سنین یعنی از کودکی تا کهنسالی دیده میشود ولی شروع آن قبل از 10 سالگی و پس از 35 سالگی نادر است.
همچنین این اختلال در افراد کمسواد و طبقات اقتصادی پایین و روستاییان و همچنین افراد نظامی که موقعیتهای جنگی را تجربه کردهاند بیشتر دیده میشود. این بیماری در افراد خانواده بیماران مبتلا بیشتر دیده میشود که تا حدودی ناشی از یادگیری فرزندان از والدین است.
اختلالات جسمی و خصوصا بیماریهای عصبی شیوع قابلملاحظهای در میان این مبتلایان دارند و از میان اختلالات روانپزشکی، افسردگی و اختلالات اضطرابی، با اختلال تبدیلی در زنان ارتباط دارند. اختلالات شخصیت نیز به کرات همراه با اختلال تبدیلی مشاهده میشوند، خصوصا اختلال شخصیت نمایشگر در زنان و اختلال شخصیت ضداجتماعی در مردان. اختلال تبدیلی در اثر واپس زدن تعارضات ناخودآگاه و تبدیل اضطراب به یک علامت جسمی ایجاد میشود. علایم این اختلال بیمار را قادر میسازد به دیگران چنین القا کند که وی نیاز به توجه ویژه و درمان به خصوص دارد و همچنین یک ابزار غیرکلامی برای کنترل کردن یا بازی دادن دیگران میباشد. با تصویربرداری از مغز، مشخص شده است که در این بیماران، متابولیسم نیمکره غالب کاهش و متابولیسم نمیکره غیر غالب افزایش مییابد.
این
اختلال زمانی تشخیص داده میشود که درمانگر، ارتباطی ضروری و اساسی بین
علت علایم عصبی و عوامل روانشناختی پیدا کند و این نشانهها نباید نتیجه
تمارض و یا اختلال ساختگی (که در آن فرد علایم یک بیماری را آگاهانه تقلید
میکند) باشند. در اختلال تبدیلی، بیحسی و
مورمور شدن در اندامها، کری، کوری، حرف نزدن و فلج عمومی بدن دیده
میشود. علایم حرکتی نیز شامل حرکات غیرطبیعی، اختلال در راه رفتن، ضعف
عمومی، فلج، لرزش تیک و حرکات پرتابی میباشد. تشنجهای کاذب علامت دیگری
در اختلال تبدیلی است و تفکیک آنها از تشنجهای واقعی گاهی سخت است. بیمار
مبتلا به اختلال تبدیلی با کنار زدن تعارضهای درونی و همچنین جلب توجه
دیگران به منافع خود میرسد و همین موضوع موجب تکرار این رفتار میشود.
علایم ایجاد شده مدت کوتاهی طول میکشند و معمولا خود به خود برطرف
میشوند. رواندرمانی حمایتی درمان را تسهیل میکند. مهمترین ویژگی درمان،
برقراری ارتباط درمانگر با بیمار است. نباید به بیمار گفت که تو مشکلی
نداری و یا اینکه علایم خیالی هستند زیرا بیماری وی شدیدتر میشود. میتوان
از داروهای ضداضطراب و همچنین آرامسازی عضلانی (ریلاکسیشن) استفاده کرد.
هیستری جمعی
یکی از جالبترین انواع هیستریه، هیستری جمعی است. این اختلال که نمونهای از رفتارهای جمعی است شامل گسترش سریع و ناگهانی یک علامت یا یک سری علایم در یک گروه از افراد سالم است که هیچ توجیه فیزیکی و طبی برای آن یافت نمیشود. در حقیقت این افراد به طور ناگهانی اعتقاد پیدا میکنند که به وسیله یک عامل خارجی بیمار شدهاند. به تعبیر دیگر هیستری جمعی بروز یک سری علایم فیزیکی در عدهای از افراد به صورت دستهجمعی است بهصورتی که یک بیماری ارگانیک را مطرح میکنند ولی در واقع از یک علت روانی منشأ میگیرند.
اولین مورد گزارش شده از هیستری جمعی در ایران در سال 1365 در یک مدرسه دخترانه در استان کرمان بوده است، به طوری که افراد مبتلا به صورت حاد دچار اضطراب و نگرانی شده بودند. در سال 1371 و بعد از واکسیناسیون کزاز نمونهگیری از هیستری جمعی در 21 دختر دانشآموز در یک روستا از استان کرمان گزارش شد. بعد از تزریق واکسن علایمی به صورت غش و صرع کاذب، لرزش، اختلال دید، سردرد، تعریق و سوزش دست در یکی از دانشآموزان بروز کرد و به دنبال آن 9 دانشآموز دیگر نیز علایم مشابهی را تجربه کردند.
اصول درمان این اختلال عبارت است از: حفظ خونسردی و آرامش، جدا کردن افراد مبتلا از غیرمبتلا، خالی کردن محل بروز برای بررسی دقیق. بهطور مثال تعطیل کردن مدرسه، بررسی دقیق تمام علتهای احتمالی، بهرهگیری از تکنیکهای کاهش اضطراب و...
اگر شما اخیراً یک یا دو بار دچار سوء هاضمه خفیف شدهاید، بهتر است سعی نمایید که تغییراتی در زندگی خود بدهید و نسبت به معده خود مهربانتر باشید:
1. رعایت کامل بهداشت فردی به ویژه بهداشت دهان و دندان
2. از مصرف غذاهایی که به تجربه دریافتهاید با بدن شما سازگار نیست، اجتناب کنید.
3. هیچگاه معده خود را پر از غذا نکنید، بلکه به دفعات بیشتر اما هر بار با حجمی اندک غذا بخورید.
4. همیشه به حالت نشسته و به طور آهسته غذا خورده و غذا را خوب بجوید.
5. از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنید. از غذاهای سرخ کردنی، پنیر، چیپس و گوشت قرمز کمتر استفاده نمایید و بیشتر از میوهها، مرغ یا ماهی کباب شده و سیب زمینی آب پز استفاده نمایید.
6. مقدار فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. فیبر در میوهها، سبزیجات و نان سبوسدار به میزان زیادی وجود دارد.
7. از مصرف ادویههای تند، نمک به میزان زیاد و سرکه خودداری نمایید. بعضی از غذاهای سالادی ( مثل پیاز و گوجه فرنگی) اغلب ممکن است باعث بدتر شدن سوزش سرمعده شوند.
8. از مصرف کافئین که در قهوه، چای و نوشابه های گازدار وجود دارد کمتر استفاده نمایید.
9. از خوردن مقادیر زیاد غذا، درست قبل از رفتن به بستر خودداری نمایید.
10. سعی کنید وزن خود را کم نمایید و به میزان حرکات و تمرینات ورزشی خود اضافه نمایید.
11. از مصرف هرگونه مشروبات الکلی و استعمال دخانیات خودداری کنید.
12. بهتر است برای مصرف سه وعده غذای اصلی صبحانه، ناهار و شام ساعت معینی در نظر گرفته شود و در فاصله بین دو غذا از خوراکیهایی استفاده شود که موجب سلب اشتها نگردد.
13. در نوع غذاهای مصرفی خود تنوع ایجاد کنید، این عمل باعث افزایش اشتها و هضم آسان و سریع غذا میگردد.
14. بهتر است بعد از صرف غذا حداقل تا نیم ساعت از انجام هرگونه تمرینات ورزشی و کارهای فکری خودداری نمایید.
15. اضطراب و عصبانیت بر روی کارکرد عضلات معده اثر میگذارد، بنابراین با آرامش غذا بخورید.
16. مصرف دارو تنها در صورت تجویز پزشک مجاز میباشد. از استفاده خودسرانه دارو در مواقع ناراحتیهای گوارشی باید خودداری نمود.
منبع: بیتوته
یک اختلال تبدیلی که قدیمها هیستری نامیده میشد، یک اختلال نسبتا شایع روانپزشکی است که بازتابی از تعارضات ناخودآگاه بوده و در عین حال که وجود یک اختلال طبی دیگر را به ذهن میآورد، ناشی از عوامل روانشناختی است.
حدود یکسوم مردم دنیا در طول عمر دچار بعضی از علایم این اختلال میشوند ولی لزوما بیمار هیستریک نیستند. حدود 5 تا 15 درصد مشاورههای روانپزشکی در بیمارستانهای عمومی را شامل میشود. زنان حداقل دو برابر و گاهی تا 10 برابر مردان مبتلا میشوند و علایمی که نشان میدهند سمت چپ بیشتر از سمت راست بدن است. این اختلال در تمام سنین یعنی از کودکی تا کهنسالی دیده میشود ولی شروع آن قبل از 10 سالگی و پس از 35 سالگی نادر است.
همچنین این اختلال در افراد کمسواد و طبقات اقتصادی پایین و روستاییان و همچنین افراد نظامی که موقعیتهای جنگی را تجربه کردهاند بیشتر دیده میشود. این بیماری در افراد خانواده بیماران مبتلا بیشتر دیده میشود که تا حدودی ناشی از یادگیری فرزندان از والدین است.
اختلالات جسمی و خصوصا بیماریهای عصبی شیوع قابلملاحظهای در میان این مبتلایان دارند و از میان اختلالات روانپزشکی، افسردگی و اختلالات اضطرابی، با اختلال تبدیلی در زنان ارتباط دارند. اختلالات شخصیت نیز به کرات همراه با اختلال تبدیلی مشاهده میشوند، خصوصا اختلال شخصیت نمایشگر در زنان و اختلال شخصیت ضداجتماعی در مردان. اختلال تبدیلی در اثر واپس زدن تعارضات ناخودآگاه و تبدیل اضطراب به یک علامت جسمی ایجاد میشود. علایم این اختلال بیمار را قادر میسازد به دیگران چنین القا کند که وی نیاز به توجه ویژه و درمان به خصوص دارد و همچنین یک ابزار غیرکلامی برای کنترل کردن یا بازی دادن دیگران میباشد. با تصویربرداری از مغز، مشخص شده است که در این بیماران، متابولیسم نیمکره غالب کاهش و متابولیسم نمیکره غیر غالب افزایش مییابد.
این اختلال زمانی تشخیص داده
میشود که درمانگر، ارتباطی ضروری و اساسی بین علت علایم عصبی و عوامل
روانشناختی پیدا کند و این نشانهها نباید نتیجه تمارض و یا اختلال ساختگی
(که در آن فرد علایم یک بیماری را آگاهانه تقلید میکند) باشند. در اختلال
تبدیلی، بیحسی و
مورمور شدن در اندامها، کری، کوری، حرف نزدن و فلج عمومی بدن دیده
میشود. علایم حرکتی نیز شامل حرکات غیرطبیعی، اختلال در راه رفتن، ضعف
عمومی، فلج، لرزش تیک و حرکات پرتابی میباشد. تشنجهای کاذب علامت دیگری
در اختلال تبدیلی است و تفکیک آنها از تشنجهای واقعی گاهی سخت است. بیمار
مبتلا به اختلال تبدیلی با کنار زدن تعارضهای درونی و همچنین جلب توجه
دیگران به منافع خود میرسد و همین موضوع موجب تکرار این رفتار میشود.
علایم ایجاد شده مدت کوتاهی طول میکشند و معمولا خود به خود برطرف
میشوند. رواندرمانی حمایتی درمان را تسهیل میکند. مهمترین ویژگی درمان،
برقراری ارتباط درمانگر با بیمار است. نباید به بیمار گفت که تو مشکلی
نداری و یا اینکه علایم خیالی هستند زیرا بیماری وی شدیدتر میشود. میتوان
از داروهای ضداضطراب و همچنین آرامسازی عضلانی (ریلاکسیشن) استفاده کرد.
هیستری جمعی
یکی از جالبترین انواع هیستریه، هیستری جمعی است. این اختلال که نمونهای از رفتارهای جمعی است شامل گسترش سریع و ناگهانی یک علامت یا یک سری علایم در یک گروه از افراد سالم است که هیچ توجیه فیزیکی و طبی برای آن یافت نمیشود. در حقیقت این افراد به طور ناگهانی اعتقاد پیدا میکنند که به وسیله یک عامل خارجی بیمار شدهاند. به تعبیر دیگر هیستری جمعی بروز یک سری علایم فیزیکی در عدهای از افراد به صورت دستهجمعی است بهصورتی که یک بیماری ارگانیک را مطرح میکنند ولی در واقع از یک علت روانی منشأ میگیرند.
اولین مورد گزارش شده از هیستری جمعی در ایران در سال 1365 در یک مدرسه دخترانه در استان کرمان بوده است، به طوری که افراد مبتلا به صورت حاد دچار اضطراب و نگرانی شده بودند. در سال 1371 و بعد از واکسیناسیون کزاز نمونهگیری از هیستری جمعی در 21 دختر دانشآموز در یک روستا از استان کرمان گزارش شد. بعد از تزریق واکسن علایمی به صورت غش و صرع کاذب، لرزش، اختلال دید، سردرد، تعریق و سوزش دست در یکی از دانشآموزان بروز کرد و به دنبال آن 9 دانشآموز دیگر نیز علایم مشابهی را تجربه کردند.
اصول درمان این اختلال عبارت است از: حفظ خونسردی و آرامش، جدا کردن افراد مبتلا از غیرمبتلا، خالی کردن محل بروز برای بررسی دقیق. بهطور مثال تعطیل کردن مدرسه، بررسی دقیق تمام علتهای احتمالی، بهرهگیری از تکنیکهای کاهش اضطراب و...
منبع: بیتوته